Mark Twain nazwał Hawaje „najcudowniejszą flotyllą żeglującą bo bezmiarze oceanów”. Zgadzam się z tym stwierdzeniem w pełnej rozciągłości. Archipelag na końcu świata, należący administracyjnie do USA przyciąga nie tylko egzotyką i potęga żywiołów lecz także różnorodnością każdej z wysp. Hawajskich wysp jest sześć, przynajmniej tych najważniejszych. Pozostałe to skaliste skrawki lądu albo łachy piachu pochłaniane przez Pacyfik. Pod jego powierzchnią rośnie też nowa wyspa - podwodny wulkan, który wynurzy się z morza za 10-15 tys. lat. W ten sposób powstały wszystkie z hawajskich wysp. Najwięcej przejawów wulkanicznej aktywności widać na Hawaii, zwanej Wielką Wyspą, gdzie nie można ominąć krateru wulkanu Kilauea. Zupełnie inny idylliczny obraz wita każdego, kto przybywa na Hawaje samolotem. Głównym portem lotniczym i miastem jest Honolulu na Oahu. Tu przyjezdnych witają ubrane „na ludowo” hostessy i dekorują turystów wieńcami z kolorowych, egzotycznych kwiatów: głównie storczyków i plumerii. „Aloha!” (Pol. Witajcie) jest słowem, od którego zaczyna się niemal każde zdanie, a wszyscy robią wrażenie ludzi szczęśliwych. Do tego cudowna pogoda- bardzo ciepło, ale nie upalnie, miły wietrzyk od oceanu i dużo, dużo słońca. Czasem tylko przetoczy się nad głowami tropikalna burza, ale zazwyczaj działa to jak ciepły prysznic, a po jego przejściu okoliczne góry mienią się błyszczącymi w powracającym słońcu wstążkami wodospadów.
W Honolulu znajduje się najsłynniejsza plaża Hawajów - Waikiki. W bladożółtym piasku wygrzewają się najpiękniejsi ludzie świata, bo tu podobnie jak na Copacabanie w brazylijskim Rio de Janerio, kult ciała jest obowiązującą religia. Feeria barw kostiumów kąpielowych miesza się z odcieniami brązu opalonych ramion. Nastrój psuje tylko fakt, że Waikiki jest pasmem plaży wciśniętym pomiędzy piękny ocean, a mur betonowych hoteli i ruchliwą arterie nadmorska. Równie wspaniale, a zdecydowanie bardziej nastrojowo, jest na dwóch innych wyspach: Maui i Kauai. Ta pierwsza to istny raj dla surferów. Jej inną wielką atrakcja jest gigantyczny krater Haleakala - co po hawajsku oznacza „dom wschodzącego słońca”. Krajobraz jest znów tak surowy jak na Hawaii. Schodząc z krawędzi ku wnętrzu krateru tego wygasłego wulkanu ma się wrażenie wędrówki w czasie albo podroży w kosmos. W Haleakala nie rośnie nic - nawet paprocie, pierwsi z zielonych kolonizatorów lawowych pól, jakoś nie mogą znaleźć tu sobie miejsca. Wreszcie na dnie pojawiają się przedziwne rośliny zwane srebnomiecznikami (Argyroxiphium sandwicense macrocephalum ). Nie rosną nigdzie indziej na Ziemi poza tym miejscem. A nad głowami z gęgotem przelatują gęsi nene - również niespotykane nigdzie indziej.
Wreszcie Zielona Wyspa, jak nazywa się w przewodnikach Kauai. W niektórych miejscach zdarza się tu aż 330 deszczowych dni rocznie, roślinność jest wiec nie do okiełznania. Znajduje się tu jeszcze jedno „naj” - najgłębszy kanion na Pacyfiku, czyli Waimea. Wygląda podobnie do kanionu Kolorado, tylko skala jakby nie ta. Z reszta te hawajskie „naj” są często naprawdę imponujące. A już najbardziej jedno z nich: wulkan Mauna Kea na Hawaii ma ponad 9 tys. metrów - ale mierzony od dna oceanu. Tym samym jest wyższy nawet od Mount Everestu ! Reasumując. Moje ogólne wrażenia z kilkunastodniowego pobytu na Hawajach są jak najbardziej pozytywne. Hawaje to jeden z najpiękniejszych "Rajów na Ziemi". Mamy tutaj wszystko w zasięgu ręki : wspaniałą, nowoczesną cywilizację, pozostałości współczesnej historii, piękne krajobrazy, zachody słońca oraz niemalże parę kroków dalej - przepiękną dziką przyrodę. Idealne miejsce na wakacje i wojaże w nieznane :) Najlepsze na wycieczki objazdowe. Koszty może nie są małe, ale w ofercie last minute można znaleźć fajne oferty. Hawaje są tego warte!
Komentarze